Review: Hartstopper – Seizoen 1

Heartstopper is een recente Netflix-serie die zich onderscheidt van andere shows door een LGBTQIA+ thema, wat ik een heel positief punt vind omdat het Heartstopper onderscheidt van de andere series die beschikbaar zijn op Netflix.

De serie is sterk geïnspireerd door de strips van Alice Oseman, die ook als scenarioschrijver en uitvoerend producent optreedt in dit gevoelige project, geregisseerd door Euro LynIn precies 8 afleveringen volgen we jongeren op hun reis van zelfontdekking en in conflicten die velen van ons alweer vergeten zijn.

Het verhaal draait om het personage Charlie, een rustige, empathische tiener die toegewijd is aan zijn studie en worstelt met het helen van de wonden die hij het jaar ervoor op school heeft opgelopen door de enorme pesterijen die hij heeft ondergaan nadat zijn klasgenoten zijn geaardheid ontdekten en hij uit de kast kwam als homo.

Alles verandert drastisch in het nieuwe schooljaar en Charlies leven krijgt nieuwe kleuren wanneer hij naast Nick gaat zitten, een iets oudere student die relatief populair is en een uitblinker in het rugbyteam, maar die veel twijfels heeft over zijn seksualiteit. Na verloop van tijd bloeit een echte vriendschap op tot iets oprechts en gepassioneerds.

Op het eerste gezicht lijkt Heartstopper zich alleen te richten op deze onwaarschijnlijke romance met een clichématige formule - dat dacht ik ook in de eerste paar minuten - maar nee, de serie weet op een delicate en intelligente manier veel meer te verkennen dan dat.

Naarmate het verhaal vordert, navigeert Charlie door de obstakels van de adolescentie met de steun van een groep vrienden, wat laat zien hoe een supportnetwerk er idealiter uit zou moeten zien. Charlie krijgt ook te maken met momenten van twijfel aan zichzelf gedurende het drama, maar hij is niet alleen.

Charlies vriendengroep bestaat uit Tao, zijn heteroseksuele beste vriend, die overbezorgd en jaloers is; Elle, een transgender studente die eerder met de jongens op school zat en nu naar een nabijgelegen meisjesschool gaat; en Isaac, een stil personage dat helaas niet veel aandacht krijgt in de verhaallijn.

De afleveringen van Heartstopper zitten vol met diversiteit. De hoofdrollen worden gespeeld door Tara en Darcy, een stel dat ook een belangrijke periode doormaakt: ze komen publiekelijk uit de kast als lesbienne en worden geconfronteerd met de uitdagingen die dit met zich meebrengt op school. Ze leren omgaan met pesten en ongemakkelijke situaties.

Met veel luchtigheid laten ze zien dat er ondanks de moeilijkheden schoonheid schuilt in wie je werkelijk bent, zonder angst om gelukkig te zijn. De serie benadrukt ook het belang van het illustreren van verschillende stadia van de zelfacceptatiereis tijdens de adolescentie, niet alleen de ontdekking van seksualiteit, maar ook hoe je op de juiste manier met de gevolgen omgaat.

Heartstopper presenteert de echte en tastbare uitdagingen van de adolescentie van een jonge homoseksuele tiener op een lieve manier, zonder de essentie van het verhaal te verliezen. Het is een verhaal dat hoop geeft aan veel harten: het leven kan ingewikkeld zijn als je anders bent, maar uiteindelijk ook plezierig en lonend.

Ik was relatief blij om zo'n nobel project als Heartstopper te bekijken. Het is interessant om de 8 afleveringen te volgen, die, hoewel kort, erin slagen om zeer relevante discussies te verkennen. Ondanks hun jonge leeftijd, gaan de personages zeer volwassen om met conflicten, vooral tijdens dialogen die verre van geforceerd zijn - iets dat in andere series gebeurt.

Bovendien kun je in de afleveringen grafische elementen tegenkomen die verwijzen naar de tekenstijl van de strip, zoals harten en bladeren. Deze elementen symboliseren meerdere keren de overgang van het ene moment naar het andere.

Ook hier is het opvallend hoeveel verschil het maakt om de originele auteur in een productie te hebben. Zo wordt haar visie van iemand die haar personages en hun avonturen door en door kent, benadrukt.

Toen ik Heartstopper keek, begreep ik eerlijk gezegd niet waarom er zulke overgangen en animaties werden gebruikt. Maar nadat ik me meer had verdiept in het originele werk in boekvorm, begreep ik beter waarom de regie ervoor had gekozen om deze originele kenmerken te behouden.

Alle toevoegingen die het script aan het scherm toevoegt, zijn consistent met het originele verhaal. Dit komt door het onderzoek en de verdieping van het werk, het bekijken van de hele serie, het verkennen van een onderwerp of het simpelweg meer ruimte geven aan aangrenzende plotlijnen die niet in de originele strip aan bod kwamen.

Meer dan alleen seksualiteit, het verhaal van Heartstopper werpt licht op kwesties waar iedereen zich mee kan identificeren, zoals het waarderen van gevoelens, eigenwaarde en het doorbreken van stigma's. Heartstopper is een gezellige, simpele en echte serie die ja roept tegen de liefde, verschillen omarmt en laat zien hoe goed het voelt om je open te stellen voor jezelf.