Gedurende het leven vormen individuen talloze relaties, maar familiebanden zijn misschien wel de meest betekenisvolle van allemaal. Onze families en echte vrienden dienen ongetwijfeld als steunpilaren tijdens cruciale momenten. Ze bieden een gevoel van veiligheid en een plek waar je naartoe kunt gaan als het misgaat. Waar anders kun je immers meer vertrouwen vinden dan in de armen van degenen die er een leven lang bij zijn geweest?
Om deze reden vereist het openstellen van je ware zelf vaak een niveau van moed dat verder gaat dan het gewone. Ik schrijf dit artikel met volledige overtuiging, omdat ik deze reis zelf heb meegemaakt, en ik wil mijn verhaal delen om anderen te inspireren om hun authentieke zelf te omarmen zonder angst.
Tijdens mijn jeugd worstelde ik met het begrijpen van concepten die nu kristalhelder zijn in mijn leven. Een goede vriend, die ook homo is, vertelde ooit dat hij zich nooit kon herinneren dat hij zich aangetrokken voelde tot meisjes. De realiteit is dat we de toekomst niet met zekerheid kunnen voorspellen. Eén ding blijft echter waar: het omarmen van wie we zijn, is essentieel voor ons welzijn.
Foto door Ketut Subiyanto
Uit de kast komen als homoseksueel - of preciezer, je ware identiteit onthullen aan geliefden - is een enorm uitdagende ervaring. Als ik zeg "uitdagend", bedoel ik niet onmogelijk, maar erken ik de angst om de juiste beslissing te nemen. Deze angst is volkomen natuurlijk en diep menselijk. Een andere onmiskenbare realiteit is dat op het moment dat je je seksualiteit onthult aan familie en vrienden, je plotseling als "anders" gezien kunt worden.
Stel je de angst voor om iets zo diep persoonlijks te delen, alleen om het risico te lopen de steun en het respect te verliezen die zo essentieel zijn voor ons leven. Ik zeg altijd tegen mijn vrienden dat degenen die echt om ons geven - echte vrienden, niet alleen kennissen, en echte familie, niet "fauxmily" (een term die ik bedacht toen ik dit schreef) - in eerste instantie verrast kunnen zijn, afhankelijk van de omstandigheden. Maar als ze je echt waarderen en liefhebben, wees er dan zeker van dat je in de meeste gevallen geaccepteerd zult worden.
Natuurlijk worden niet alle ervaringen met onmiddellijk begrip ontvangen. Zelfs als familie en vrienden iemand heel erg liefhebben, kan acceptatie tijd kosten. Iedereen verwerkt informatie anders en soms is geduld nodig. In mijn geval maakte ik mijn geliefden duidelijk dat mijn seksuele geaardheid niets aan mij veranderde: ik bleef dezelfde persoon, alleen nu transparanter over wie ik werkelijk ben. #BeHappy
Ik ben zo geboren en ik zie er geen probleem in. Integendeel, ik ben trots op wie ik ben. Op 18-jarige leeftijd, in november 2017, kwam ik voor het eerst uit de kast bij mijn vrienden, gevolgd door mijn familie een paar maanden later. Elke reis is uniek en het belangrijkste aspect is om jezelf te omarmen zonder angst. Neem je tijd, vind het juiste moment en voel je nooit onder druk gezet door externe krachten of zelfs door dit artikel te lezen. Uit de kast komen zou moeten gebeuren wanneer je er klaar voor bent, en geloof me, dat moment zal komen.
Het is een universele ervaring onder LGBTQ+-individuen om talloze uren te besteden aan het repeteren van hoe ze hun seksualiteit aan hun ouders en vrienden kunnen onthullen. Mijn ervaring was niet anders. Ik stelde me vaak een toekomst voor waarin ik dit aspect van mezelf zou delen met degenen die er het meest toe deden. Velen doorstaan periodes van isolatie, angst en vrees, vooral in religieuze huishoudens of omgevingen waar de kennis over LGBTQ+-kwesties beperkt is.
Foto door Campus Productie
In werkelijkheid is uit de kast komen verre van gemakkelijk. In mijn jeugd (hoewel er misschien dingen zijn veranderd) werd er in onderwijsinstellingen niet over homoseksualiteit onderwezen en boden schoolboeken weinig tot geen begeleiding. Als er maar een handleiding was voor uit de kast komen… Maar naar mijn persoonlijke mening is het omarmen van je ware zelf niet alleen noodzakelijk, het is ten zeerste aan te raden.
Om die reden heb ik ervoor gekozen om open te zijn over mijn seksualiteit met mijn vrienden en familie, en duidelijk te maken dat er niets aan mij was veranderd. Ik bleef dezelfde persoon, met dezelfde glimlach, carrière, vriendschappen en familiebanden. Ik benadruk echter vaak dat LGBTQ+-personen talloze "eerste keren" meemaken, en dat elke nieuwe ontmoeting moed en helderheid vereist om anderen te leren wie we zijn.
Een ander cruciaal punt om te benadrukken is dat homoseksualiteit geen keuze is, in tegenstelling tot wat velen geloven. Het is een inherent aspect van iemands identiteit, net zoals het dat voor mij was. Daarom, ondanks beweringen van het tegendeel, wordt niemand “homo” of “kiest” niemand om homo te zijn. De enige echte keuze die we hebben, is of we onze ware aard omarmen of ontkennen. Deze acceptatie, hoewel cruciaal voor ons geluk en welzijn, is een complex proces dat wordt beïnvloed door externe factoren.
In de loop der tijd ben ik erachter gekomen dat veel LGBTQ+-personen opgroeien met afwijzing en maatschappelijke boodschappen die homoseksualiteit gelijkstellen aan schaamte of minderwaardigheid. Sommigen slagen erin dit stigma te overwinnen, terwijl anderen ermee worstelen. Voordat je iemand veroordeelt omdat hij of zij niet uit de kast komt, moet je bedenken dat maatschappelijke houdingen kunnen bijdragen aan hun aarzeling. Niemand kiest ervoor een rol te spelen waar hij of zij niet trots op is, zeker niet.
Interessant genoeg hebben mensen elke dag onbewust interactie met LGBTQ+-personen, net als met mij. Denk eens na over hoe vaak we ongelooflijke mensen ontmoeten met wie we een connectie maken en bewondering of zelfs vriendschappen ontwikkelen. Waarom zou het ontdekken dat iemand homo is dan al zijn kwaliteiten ongeldig maken? #FoodForThought
Tot slot vraagt u zich misschien af of mijn leven is veranderd na mijn coming-out. Om het simpel te zeggen: Nee, er is niets veranderd. Sinds mijn kindertijd ben ik selectief geweest met mijn vriendschappen en al mijn echte vrienden reageerden met steun - sommigen hadden al een vermoeden, anderen uitten hun dankbaarheid voor mijn vertrouwen en velen bewonderden mijn moed.
Hetzelfde gold voor mijn familie. Maar zoals ik eerder al zei, is dit niet voor iedereen de realiteit. De wereld is complex en iedereen heeft te maken met unieke omstandigheden. Daarom is het cruciaal om het juiste moment en de juiste context te beoordelen voordat je zo'n belangrijke beslissing neemt. Mijn advies? Volg je hart en geloof in jezelf. Je seksuele geaardheid maakt je niet minderwaardig of superieur aan iemand anders - je bent gewoon jij. Blijf vooruitgaan! Blijf positief en ik wens je het allerbeste in de wereld! 😉
Ik hoop dat dit artikel nuttig is geweest! Tot de volgende post—deel gerust en laat je commentaar achter! 🙂
Foto door Nicolaas Swatz
