Review: Rocket League

Rocket League is het vervolg op "Supersonic Acrobatic Rocket-Powered Battle-Cars". En net als zijn voorganger volgt deze game een zeer creatief uitgangspunt: wat zou er gebeuren als we voetbalgames zouden maken met zeer aanpasbare auto's die dubbele sprongen kunnen maken? Psyonix, de ontwikkelaar, besloot die vraag te beantwoorden. Bekijk hieronder mijn volledige review!

De game bereikt zijn doel op een zeer plezierige manier, aangedreven door een spectaculaire grafische engine (Unreal Engine). De game, die op 7 juli uitkwam, bevat geen enkele verhaallijn en richt zich volledig op multiplayer en teamwork tussen spelers – of het nu in 2v2, 3v3 of 4v4 is (er is zelfs een 1v1-modus beschikbaar).

Er zijn drie modi:
1. Seizoen, waarin je je eigen team samenstelt (jij plus 1 tot 3 bots) om te strijden tegen teams van bots;
2. Exhibition, waarbij één speler maximaal drie andere lokale spelers kan toevoegen om te oefenen tegen een team van maximaal vier computergestuurde tegenstanders, met drie moeilijkheidsgraden: Novice (gemakkelijk), Professional (gemiddeld) en Idol (moeilijk);
3. Online spelen, dat duidelijk gericht is op wedstrijden voor gamers van 1v1 tot 4v4.

En om het spel eerlijk te houden, is geen enkele auto beter dan een andere – alleen groter of kleiner, en meer of minder aantrekkelijk. Een auto die een speler op level 20 vrijspeelt, kan dus dezelfde zijn als een auto die een beginner in zijn allereerste wedstrijd krijgt. Zoals vermeld in de eerste alinea, bevat het spel maximaal 11 auto's, elk met diverse stickers, wielen, turbo's, antennes en zelfs petten.

Het is belangrijk om te vermelden dat de verbinding met de servers niet erg stabiel is, wat leidt tot haperingen, lag en andere internetgerelateerde problemen. De game heeft geen voice-acting en ook geen gesproken commentaar tijdens het spelen; alle geschreven content is echter wel vertaald naar het Braziliaans-Portugees.

En wat vind je van Rocket League? Doe mee aan de discussie in de reacties!