Wanneer Heartstopper voor het eerst op onze schermen verschenen, fans van Alice OsemanDe geliefde graphic novel-serie van was enthousiast, maar ook voorzichtig nieuwsgierig naar hoe de verfilming zich zou verhouden tot de boeken. De charmante en oprechte aard van de boeken maakte ze favoriet bij lezers, dus het was geen geringe prestatie om dit verhaal tot leven te brengen op het scherm. Maar over het algemeen... Heartstopper levert een bijna perfecte adaptatie af, die trouw blijft aan de essentie van de boeken, afgezien van een paar kleine aanpassingen die geen afbreuk doen aan de algemene geest van het verhaal.
De serie schittert met zijn hoge trouw aan het bronmateriaal, wat een zeldzame prestatie is in de wereld van boekverfilmingen. De gebeurtenissen in de serie sluiten grotendeels aan bij wat lezers ervaren in de graphic novels, en veel personages voelen alsof ze rechtstreeks van de pagina's zijn gestapt. Je kunt gerust zeggen dat de serie de... Heartstopper magie op een manier die het originele werk werkelijk eer aandoet.
Dat gezegd hebbende, is geen enkele bewerking ooit volledig identiek aan het bronmateriaal, en in het geval van HeartstopperIn het derde seizoen van zijn er enkele kleine veranderingen. Een paar scènes zijn aangepast wat betreft hun focus en de volgorde van de gebeurtenissen, maar deze veranderingen zijn met zorgvuldige overweging en respect voor het verhaal doorgevoerd. Deze aanpassingen, hoewel merkbaar voor fans die de boeken goed kennen, verstoren de flow van het verhaal niet noemenswaardig. Ze helpen juist om het tempo van de serie te stroomlijnen zonder afbreuk te doen aan de emotionele diepgang die de graphic novels zo bijzonder maakte.
Sterker nog, het is bijna alsof de serie geïnspireerd is door de boeken, in plaats van andersom. De personages in de serie zijn zo goed gecast en zo goed geschreven dat ze aanvoelen als de levende, ademende versies van hun komische tegenhangers. Joe Locke (Charlie) en Kit Connor (Nick) brengen zo'n natuurlijke chemie en authenticiteit in hun rollen dat het soms lijkt alsof de personages speciaal voor hen zijn gecreëerd. Hun acteerprestaties leggen de diepgang en kwetsbaarheid van hun personages zo precies vast dat je het gevoel krijgt dat je het verhaal tot leven ziet komen op een manier die trouw blijft aan de kern van het originele werk.
De regie van de serie verdient hier een speciale vermelding. De manier waarop de beelden en de toon de warmte, hoop en stille intensiteit van de boeken weerspiegelen, is onberispelijk. Het subtiele kleurgebruik, de zachtheid in de kadrering van intieme momenten en het rustige tempo komen samen op een manier die de verfilming doet aanvoelen als een verlengstuk van de graphic novels. De regisseur van de show, Euros Lyn, heeft uitstekend werk geleverd door een wereld te creëren die zowel vertrouwd is voor fans van de boeken als toegankelijk voor nieuwkomers. De keuze om de zaken te baseren op echte emoties en tegelijkertijd de luchtige momenten te behouden, getuigt van hoe zorgvuldig deze bewerking is uitgevoerd.
Wat de verfilming nog indrukwekkender maakt, is hoe nauwgezet de emotionele reis van de personages wordt nagebootst. De serie overhaast de relatie tussen Charlie En Nick, net zoals de boeken de tijd nemen om de ontwikkeling van hun band te verkennen. De groei van hun band – zowel romantisch als persoonlijk – wordt met hetzelfde rustige tempo beschreven, wat natuurlijk en oprecht aanvoelt. En de vriendschappen, die zo'n centrale rol spelen in zowel de boeken als de serie, blijven centraal staan in de serie. De dynamiek tussen Charlie en zijn vrienden, zoals Tao En Elle, worden ook met dezelfde warmte en begrip weergegeven die Oseman zo goed in haar romans heeft vastgelegd.
Als het om adaptaties gaat, is het zeldzaam om er een te zien die zo naadloos verbonden is met het bronmateriaal, maar Heartstopper doet het echt goed. Met meer dan 90% van de serie die trouw is aan de boeken, is het duidelijk dat de makers er alles aan hebben gedaan om trouw te blijven aan Alice Osemans oorspronkelijke visie. Of het nu gaat om de accurate weergave van Nicks reis naar zelfontdekking of de eerlijke weergave van Charlie's worstelingen met betrekking tot geestelijke gezondheid, weet de serie de emotionele kern van de boeken op een manier over te brengen die zowel bij kijkers, oude fans als nieuwkomers resoneert.
Algemeen, Heartstopper biedt een fantastische bewerking van Alice Osemans graphic novels, met personages die aanvoelen alsof ze rechtstreeks uit de pagina's zijn geplukt. De veranderingen in het derde seizoen, hoewel minimaal, doen niets af aan de algehele aantrekkingskracht van de serie en dragen alleen maar bij aan het tempo. Met de uitstekende regie, oprechte acteerprestaties en trouw aan het bronmateriaal, Heartstopper blijkt een van de beste verfilmingen van de laatste tijd te zijn, een serie die recht doet aan het geliefde verhaal en de personages.
